سقف سکوتم را مي شکني
سقف سکوتم را مي شکني

و آوار مي شوي

                   تنهاييم را،

آخر؛

ازخلال کدام پنجره مي وزي

که اين همه

                طوفاني خرابم مي کني.

---------------------------------------------------

 
سقف را از خودش مي آويزد

 

سقف را از خودش مي آويزد

و گشوده چشم

                 بهت خيابان را به تماشا مي گيرد

و بالا مي رود طناب را

بي که بداند خويش

                     سالياني پيشتر

چارپايه را

               به دود نشسته بود.

--------------------------------------------------

 
وهم

 
نه آنگونه بود

 

                  که تو مي انديشيدي

و نه آنطور

              که من مي گفتم

خاطرت که هست !

تمام راه

           باد مي آمد

تمام راه

           تگرگ بود

 

و آنچه فانوس درياييش مي پنداشتيم

تنها

کور سوي کرم شبتابي بود

                               در طوفاني روزگارمان

کورسويي که نه

                    به ساحل نجاتمان رهنمون بود،

بل به ورطه وهم مان مي کشاند

 

حال

بگذار که من

تن به آرامش مرداب سپارم

و تو

در پي دريايت باش.

--------------------------------------------------------

 
فاصله ميان من تا تو
فاصله ميان من تا تو

                     تنها به اندازه نگاهيست

تا سري بگردانم

                        و

                             ببينمت.

 

نيستي ؟!

 

لطفا هشدار مرا جدي بگير

چترت را ببند

                و به قايقي بي انديش

تا از سيلي که در راه است

                             ايمن شوي

 

باراني که در دلم مي باري

طوفانيست

             بسيار طوفانيست.

--------------------------------------------------------
حالا سرم از آسمان هم مي گذرد ...
حالا سرم از آسمان هم مي گذرد

و دستهايم

           ستاره مي چينند

از زمينيان دورم

                    دور

چرا که تو،

             سلام مرا؛

                           سر تکان دادي.

---------------------------------------------------------

 
اگرچه سرد و دلگيرم ...

 
اگرچه

        سرد و دلگيرم؛

بيا

با تو

           تمام لحظه ها را

                                 جشن مي گيرم.

--------------------------------------------------------

 
گمشده در مه

 
گاهي که صدايم را در باد مي پيچيدم

و عقده هايم را در گلو مي فشردم

تو را مي ديدم

فرشته اي  که با لباسي سپيد

در ازدحام نور

                  گم مي شد

پس در امتداد جاده مي دويدم

و نام تو را

            که نمي دانم چه بود

                                  فرياد مي کردم

و تو

       آرام آرام

با تني که مه مي گرفت

                        گم مي شدي

و من هم...

آه

چنديست باد نيامده

آخر قصه را فراموش کرده ام.

--------------------------------------------------------

 
فرياد مي کني که رويين تني

 
فرياد مي کني که رويين تني

اما باز

      خوب مي داني که چيزي جايي

براي شکسته شدنت پنهان کرده اي

چشم

      يا قوزک پا

هوار صداقت مزن

تازه ژاندارک هم که باشي

آخر قصه

           به دروغ خودت اعتراف مي کني

من نه آشيلم

              ونه قديسي بر صليب

اما نمي دانم از چه رو

                          بازپرس سمجم نمي فهمد

اگر چه پسرک راست مي گويد

ليک

      من

          دزد

               نيستم.

 -----------------------------------------------------------
پرندگان گريخته از قفس
آري

حق با شماست

هميشه پرندگان گريخته از قفس

                       زود تر از گنجشکان گرسنه زمستان مي ميرند

و هيچکس

             از هيچکس نخواهد پرسيد

کدامين گربه

               از کدامين لاشه

                                 سير گشته است.

----------------------------------------------------

 
آن جاده خاکي

 
تو نيستي

و ديگر براي کسي

                 چه فرق مي کند که من

                                 شعري گفته باشم يا نه

وقتي که نيستي

           تمام آوازهايم

             بر ديوار هاي سرد

                             سُر مي خورند

و پاهايم

              خاطرات خاک خورده آن جاده خاکي را

                                                     مرور مي کنند

و ديگر شعر

               بالي براي پرواز نيست

بنديست که مرا

           در چار ديوار اتاقم

                           به زنجير مي کشند.

----------------------------------------------------------------

 
بوي دستان تو

 
همين براي من خسته کافيست

که بدانم هستي

هر چند دور

دور تر از آنکه

دستي از خيالم به دستي از رويايت برسد

 

در هوايي که به درون مي کشم

پر از خاطراتي ست که

به يادگار از تو

در اطاقم سيلان دارند

 

آه دستانم

               دستانم هنوز بوي تو را مي دهند.

-------------------------------------------------------